رسول_صفری

‌مصر کشوری باستانی است که از پس را هزاره‌ها، هنوز ساخته‌های فراعنه استوار ایستاده‌اند. اهرامی که در دل خود داستان‌ها و روایت‌های بی‌شماری را حفظ کرده‌اند. باورمندی مصریان باستان به دنیای پس از مرگ و رجعت دوباره از دنیای مردگان باعث شد که با مردگان اشیاء بسیاری دفن کنند‌ که البته به روال همیشه تاریخ بشر، اغنیا سهم بیشتری از این باور را داشته‌اند. اهرام نمونه‌ای از خانه‌های پس از مرگ شاهان است. چون قرار بر بازگشت دوباره وجود داشت حفظ کالبدهای مردگان دارای اهمیت بود. پس به این خاطر مومیایی‌کردن مردگان در مصر باستان رواجی شگفت‌انگیز داشت. تزئینات فراوان و درب‌های مخفی برای تردد ارواح به جهان‌های مختلف و آب و غذا و عسل و‌… همه ملزوماتی بوده است که برای بازگشت دوباره مردگان در مقبره‌ها تعبیه می‌شد. در باور مصریان انسان پس از مرگ به پیشگاه ۴۰ قاضی می‌رود از او سوالاتی از قبیل آیا دروغ گفته است؟ آیا قتل کرده است؟

آیا به کسی ظلم کرده است؟ پرسیده می‌شود و اگر قلب‌اش به‌خاطر این گناهان سنگین‌تر از یک پَر باشد اژدهای با سر کروکودیل قلب‌اش را خواهد خورد و او گم می‌شود. ولی اگر قلب‌اش سبک‌تر بود او به نی‌زار یا همان بهشت می‌رود. در سال ۲۰۱۸ یک گروه کاوشگر مصری در فاصله هزار متری از اهرام مصر و در یک قبرستان به نام سقاره با قدمتی نزدیک به پنج هزار سال، مقبره‌ای را پیدا کردند که ۴۴۰۰ سال دست نخورده باقی مانده بود.

این آرامگاه متعلق به »وهتی« کاهن اعظم مصر بود. از شواهد برمی‌آمد که‌ کاهن این مقبره را به زور از برادرش گرفته است. کاهن می‌دانست که در دنیای دیگر باید به چهل قاضی پاسخ دهد پس در آخرین کتیبه‌ای که در مقبره حکاکی شده است وهتی خود را جزو آن چهل قاضی می‌داند! و با این باور قصد داشت خود را تطهیر کند. ‌در فصل‌های بعدی کاوش‌ها در این مقبره کشفیات عجیب و حیرت‌انگیزی رخ داد. وهتی چهار فرزند داشته است یک دختر و سه پسر که قبل از مرگ خود همه آنها، به همراه زن و مادرش را در اثر مالاریا از دست می‌دهد و خود نیز به مالاریا مبتلا می‌شود.

ابتدا اجساد خانواده وهتی در آرامگاه کشف شد و ‌وقتی باستان‌شناسان جسد خودش را پس از ۴۴۰۰ سال یافتند گویی او اعتقادش را به جهان آخرت از دست داده بود چون بدن‌اش مومیایی نشده بود! مثل اینکه کار وهتی به ۴۰ قاضی که مدعی بود یکی از آنها خود اوست‌ نکشیده‌ و در همین دنیا که دار مکافات است گرفتار آمده بود! تاریخ در دل خود درس‌های بسیاری برای پندگرفتن دارد. وهتی‌ها بارها و بارها در تاریخ تکرار شده‌اند ولی چرا از سرگذشت هم عبرت نگرفته‌اند!